Μανιασμένα τα κύματα, που κυκλώνουν το βράχο που γίνετε η σωτηρία σου,όμως μην φοβάσαι , δεν σε παίρνει μαζί η καταπιώνα αγριεμένη θάλασσα , όπως δεν πήρε το βράχο που με σιγουριά στέκεται αγέρωχα και με τσαμπουκά απέναντι της, είσαι κι εσύ μέρος του βράχου τώρα , περίμενε με τον χρόνο τον Α ΧΡΟΝΟ, θα καταλαγιάσει ,και εσύ θα βγείς στην στεριά, έστω και κουρασμένος
Πάρε μαζί σου το θετικό,σταμάτα τον χρόνο, άδειασε τα σκουπίδια από το μυαλό σου,και σαν ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ περίμενε. Η στιγμή που θα βρεθεί η ευκαιρία θα έρθει σαν λύτρωση ,με χαρούμενο τέλος επεισοδίου τραγικής ταινίας. Δεν ζείς μόνο εσύ τον παραλογισμό της εποχής ,ούτε ποτέ υπήρξαν αθώες εποχές, και κανείς ΑΘΑΝΑΤΟΣ δεν είχε εχθρό το θάνατο, απλά γνώριζε πως η αυγούλα η δροσάτη θα ναι το πέρασμα ,και πόσο κρίμα είναι να μην βλέπουμε στην απόγνωση και την απελπισία, την ευκαιρία να βρούμε την καμουφλαρισμένη, χαρά της δύναμης να λέμε στο μονόπρακτο της απολογίας μας στον καθρέφτη της ψυχής μας την αλήθεια;;;
Ε λοιπόν σφιξε την γροθιά οπλίσου με άχρονο χρόνο,και δώσε την ευκαιρία να απολαύσεις την δυσκολία, που ίσως αύριο θυμηθείς τον πόνο που ειχες παιδάκι, σαν έπεφτε το παγωτό που λαχταρούσες…Τώρα γελάς μα τότε ήταν μεγάλη πληγή στην αθώα παιδική σου στιγμή,μην χαλιέσαι έτσι θα γίνει και τώρα,και μετά αυτάρεσκα θα γελάς γιατί είχες τα αρχίδια να βαρέσεις την απόγνωση και να την μετατρέψεις σε ένα ακόμα θετικό κάλεσμα ζωής…εγώ θα είμαι στο μπαρ να αφήσω την ψυχή σου να την ζωγραφίσεις με χρώμα άχρωμο…και η μπάρα ακούει κ φωτογραφίζει ψυχές και στιγμές.. ΧΤΥΠΑ ΔΥΝΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΧΑΡΑ.
