Ντροπή, αυτό το συναίσθημα με διακατέχει από το πρωί, μόνο αυτό, ντροπή σιχαμάρα, ενοχές, για όλα αυτά που αφήσαμε να θεριέψουν και το 2020 δεν έχουμε απλά χούντα, πολύ ευγενική λέξη για να περιγράψει κανείς το τι συμβαίνει στην πατρίδα μου, στον λαό μου, σε όλους που βρίσκονται σε τούτο τον τόπο. Θα έλεγα η χούντα φαντάζει παιδική ασθένεια μπροστά σε τούτο .Ντροπή που δεν μπόρεσα να αποτρέψω το τσουνάμι των καταπατήσεων κάθε ανθρώπινου δικαιώματος, κάθε δικαιώματος στη ζωή του απλού ανθρώπου, του λαού.
Δεν μπορώ να πω πολλά, είναι ιερή μέρα η σημερινή όπως η 25η Μαρτίου, ασχέτως αν ήταν 23η , όπως ιερά τα Χριστούγεννα η Ανάσταση η 1η Μαίου η 28η Οκτώμβρη αν θέλετε αδέρφια, όμως αδέρφια σήμερα νιώθω απέραντη θλίψη που ακούω εμφυλιακές φωνές και τούτο με κάνει ανίσχυρο να μπορέσω να πώ δυο κουβέντες.
Τι να πω όταν το θέατρο του που στήθηκε με την ασθένεια έφερε τους πάντες απέναντι και στο μυαλό μου καρφωμένα τα λόγια του Κ.Χ. Μύρη, από την σύνθεση του Γ. Μαρκόπουλου και την φωνή του Ν. Ξυλούρη [βοήθα καλέ μου μη φαγωθούμε μεταξύ μας] ,το ακούω άλλη μια φορά και λέω, μακάρι, μα πιο πολύ με πονάει που έστω και την ύστατη στιγμή μια φωνή στη Βουλή είπε φτάνει ως εδώ.
Φυσικά γνωρίζω πάλι την κριτική είσαι κουμουνιστής βούλωστο, εσείς φταίτε για όλα, ας μη δηλώσω τίποτα πάλι, αυτά τα λένε οι κουμουνιστές, πάλι τη σπέκουλα θα την λουστώ, δεν με πειράζει, με πειράζει πως όταν μίλησα για τον Χριστό οι κουμμουνιστές δεν με χλεύασαν που από Αθεος προσπαθώ να κατανοήσω τον Χριστό, γιατί δεν κάνουν το ίδιο και οι συμπαθούντες της εξουσίας; Δεν με πειράζει για μένα αλλά για τους νέους και τα παιδιά , να σεβαστούν ότι η μικρή μου φωνή λέει, το παιδί ρε τι φταίει;
Ζητάω πολλά το ξέρω. Δεν πειράζει μόνο μην φαγωθούμε μεταξύ μας τίποτα άλλο, μη μεγαλώσει η ντροπή που νιώθω απέναντι στον κάθε μικρό Θεό, το μωρό που έρχεται και δεν έχει καμία ευθύνη. Η σχιζοφρενοβλαβίωση άφησε να σημαδέψουν σωστά, στο μυαλό, εμείς όμως δεν κλείσαμε τη πόρτα να γλυτώσει το παιδί.
Κάνω την σύνδεση των Αγγέλων των Εξαρχείων και νιώθω περισσότερη ντροπή, δεν μπορώ ούτε να απολογηθώ σε όσους πάλεψαν για λεφτεριά και βασανίστηκαν η χάθηκαν, ήθελα να ήξερα μόνο εγώ νιώθω έτσι η φταίει η ασθένειά μου; Ναι η ασθένειά μου έχει όνομα, Ειρήνη και Δικαιοσύνη, για να μην νιώσουν τα παιδιά τον πόνο.
17 Νοεμβρίου 2020 ξημερώνει και θα είναι πάντα η ίδια μέρα αν φαγωθούμε μεταξύ μας για του αφέντη το ακριβό τραπέζι.
ΝΤΡΟΠΗ ΜΟΥ. Θοδωρής Φλού
