Μην κουραστείς τώρα.

          Κοίτα μην κουραστείς τώρα, όχι εμείς θα κουραστούμε για τον αγώνα των νέων γενεών όμως, όχι μόνο για μας, ξέφτισε η ανθρωπιά το ξέρω, όμως κάτι να μείνει πέρα από ξυραφιές στις πατούσες των παιδιών, τσακισμένοι δίσκοι, καμένα βιβλία, ματωμένες σάρκες οι σελίδες τους, στενοί κορσέδες, σκισμένες ατζέντες, άηχες κραυγές, και αγχωμένα βήματα στην πιάτσα των εμπόρων της κολάσεως που σπείρανε, τώρα που τούτοι άρχισαν το θέρος, ας αρχίσουμε εμείς με άναρχες ματωμένες κραυγές να σπέρνουμε το αίμα μας.. Και μην ξεχάσουμε να βγούμε για σπορά το βράδυ, είναι άλλες φυλές εκεί έξω , πιο εύφορο το χωράφι, πιο ανοιχτές αγκαλιές κι ας είναι μεθυσμένες, δεν τις τυφλώνει ο ήλιος τις ψυχές μέσα σε γραβάτες κι ακριβές τουαλέτες…    Κι εγώ θα σου βάλω κάτι νέο να ακούσεις, στο αφιερώνω, μην κουραστείς, είναι πολλοί σαν εμάς. Ακου ουρλιάζουν στα βουβά, στο λέω, εγώ ο αλήτης τους ακούω. θοδωρης φλου