Σε λιγδιασμένες νύχτες πασπαλίζω τις σκέψεις μου με εικόνες των δρόμων της άδειας πόλης. Μιας πόλης που μόνο αν θές μπορείς να δεις πριν σβήσει η μέρα τη νύχτα. Μουρμουρίζουν οι κρίσεις πανικού που με συντρόφευαν πριν χρόνια, μήπως και μου φέρουν πίσω την έμπνευση των καταραμένων της νύχτας.
Είναι αλήθεια, η δική μου γυμνή αλήθεια, πως η τρέλα των κρίσεων έδωσε δύναμη να γράφω ακατάπαυστα, μέχρι σε χαρτοπετσέτες του καφέ μου.
Η μεγάλη μάχη δεν δόθηκε ακόμη, είχα γράψει σε ένα χαρτί και έδωσα στον κύριο που με θεωρούσε τρελό. Καθώς απλά δάκρυζα γελώντας, έχοντας μόλις γράψει το Α[θάν]ατ[ος] για τον ποιητή στοχαστή και ονειροπόλο Θάνο. Φυσικά είναι η φωνή που μας σκίρτιζε τα σωθικά μας μέσα από τα τραγούδια των Διάφανων Κρίνων ή του Κρίνου.
Έχω καταλάβει σε μεγάλη ηλικία πλέον την δημιουργική μεγαλειότητα της μεγάλης πανδημίας του πλανήτη. Την κατάθλιψη με τα ΄΄παιδιά της”.
Αλλά που να στα εξηγώ τώρα; Δεν νομίζω εσύ που έφτασες να διαβάζεις μέχρι εδώ να μην ξέρεις.
Η μεγάλη πανδημία λοιπόν σε πολύ μεγάλη έξαρση την τελευταία δεκαετία και βάλε. Μια ασθένεια που γέννησε νέες ανάγκες, νέα ήθη, νέα κέρδη και νέους χωρίς πρόσβαση στην γνώση της δικής του ατομικότητας.
Είδα δεκάδες νέους επαγγελματίες, άλλους καλούς άλλους όχι. Ξεκίνησαν νέες καριέρες στην πλάτη των ασθενών που μας σερβίρει ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός.
Ούτε αυτό εξηγώ, άλλωστε αφουγκράζεσαι αν συνεχίζεις να διαβάζεις.
Είδα πολλά στο σερβιρισμένο φόβο και την άγνοια στην εποχή του ορθολογισμού και της λογικής. Είδα, θα μπορούσες κι εσύ να δεις αν το σκεφτόσουν με το μυαλό κι όχι το σώμα.
Όπως και να το κάνουμε, έχουμε χάσει ως κοινωνία την δύναμη να επιβάλουμε στο σώμα την δύναμη του εγκεφάλου.
Έχουμε ξεχάσει να μην μας νοιάζει η άποψη των μαζών, έ ήρθε και η ασθένεια που λένε πανδημία του αιώνα.
Η μεγάλη μπίζνα που το εμπόρευμα είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Οι κατώτεροι μόνο βλέπουν το κέρδος το οικονομικό, αυτό είναι το ορατό. Όπως και η αναδιάρθρωση της ζωής του πλανήτη και των κατοίκων της.
Η μπίζνα λοιπόν αυτή έφερε στην επιφάνεια όλες τις ψυχικές ασθένειες των σκλάβων, που μόλις ξύπνησαν από την παραζάλη του εικονικού κόσμου.
Δεν θα μπω σε διαδικασία να εξηγήσω σήμερα τίποτα, παρά μόνο να σου ζητήσω συνάνθρωπε. Να ζητήσω ως οφείλω να ρίξεις καμιά ματιά στους αρχαίους σοφούς. Τους νεότερους δεν τους είδες γιατί σε θάμπωσαν τα λαμπιόνια των καιρών.
Οι νέοι μεγάλοι βοηθοί του ανθρώπου, που στην ουσία παράγουν έργο έχουν μελετήσει τους σοφούς. Δεν πήγανε κατευθείαν στον Φρόιντ, όπως και ο ίδιος άλλωστε.
Μπείτε στον κόπο να ρίξετε μια ματιά και θα δείτε. Βγάζοντας έξω τον δογματισμό του υχθύος στην άκρη και βάζοντας την λογική του υδροχόου. Αφήστε μετά το συναίσθημα και θα βρείτε μόνοι σας ότι όλα έχουν ειπωθεί από τους σοφούς της αρχαιότητας. Αφού δε μιλάμε για ασθένεια, καλό θα ήταν να δείτε τον Ιπποκράτη, που στο όνομα αυτού γίνετε η μεγάλη μπίζνα. Έρευνα θέλει για να βοηθήσεις εσένα και τους γύρω σου στην εποχή της αποξένωσης και του ατομικισμού.
Φυσικά θα επανέλθω μιας και σε κούρασα, σύντομα, να δεις πως κανείς ποιο άξιος των ποιητών να σου δώσει λίγη από την δύναμη των σοφών.
