Μετά τον διάλογο ένα νεότατο τραγούδι με την άδεια του Βασίλη Ράλλη.
Τι να κάνω τις διαπιστώσεις και τους ειδικούς, όταν είμαι εγώ αυτός που σε εξουσιάζει; Τι με νοιάζει εμένα αν φωνάξεις; Εγώ αποφασίζω πως θα ζήσεις πως θα φας , πως θα μιλήσεις πως θα κυβερνηθείς. Το ακούς χαζοβιόλικο ηλίθιο ανθρωπάκι; Εγώ γιατί μπορώ , γιατί ξέρω πως όσο κι αν με βρίζεις, όσο κι αν με κρατάς κλειστή, έχω ένα πλανήτη και κουμαντάρω ακούς αντιδραστικό κάθαρμα;
Και εγώ σου λέω κολοκούτι σε γράφω, εσύ βρώμικο κατακάθι που μολύνεις τον κόσμο σε λυπάμαι, γιατί θα μπορούσες να κάνεις καλό μα δεν θα ξανά σπάσω άλλο σαν εσένα, σε χρειάζομαι να βλέπω πόσο ηλίθιοι είναι αυτοί που νομίζουν πως θα κερδίσουν έναν ελεύθερο τρελό, εγώ σε κοιτάζω και σε ξέρω, εσύ όμως όχι, ούτε αυτοί οι τηλεκυβερνώντες , τα τσιράκια της 4ης τεχνολογικής επανάστασης, σε ξέρω, εσύ όχι, εγώ μπορώ να σε σπάσω, εσύ δεν με σκοτώνεις και τώρα άσε με να απολαύσω μια σπασμένη αδερφή σου, μετά να φτύσω όσους σε πιστεύουν και να δικάσω όλους όσους σε ΄΄αφήνουν ΄΄να μολύνεις τα παιδιά, για τους μεγάλους δεν μου καίγετε καρφί, θέλουν και πίνουν το κώνειο σου. Και που είσαι μην με ξεχνάς είμαι ο φονιάς της φίλη σου, πές το στα αφεντικά σου, δεν πέφτουν με σφαίρες τα ιδανικά, δεν σκοτώνεις την αλήθεια με την ομορφιά σου, δεν φυλακίζεις με απειλές σε ανοιχτή φυλακή το μυαλό μου. Ει να με θυμάσαι, θα ελευθερώσω πολλούς σκρόφα και να με περιμένουν τα αφεντικά σου, θα γυρίσω μα θα είμαι η σπορά μου, εγώ νεκρός θα σου κάνω την ζημιά, εγώ μπορώ εσύ; Τα ωραία στα είπα; Πάω να βγάλω μια αναμνηστική φωτογραφία με μια σπασμένη αδερφή σου. Χα χα χα χα χα χα, δεν σε ακούω γιατί; Ξέρεις γιατί; Θέλω να πάψουν να σε φοβούνται και με ένα φρέσκο τραγούδι ενός νέου παιδιού σε κλείνω και στο αφιερώνω εγώ ο αλήτης. Θοδωρής Φλου
