Βλέποντας λόγο δουλειάς καθημερινά μια έντονη διαμάχη μεταξύ φίλων για το μπόλι, μου έρχεται στο μυαλό τα πράσινα και τα μπλε στρατόπεδα του 80.
Είχα την τύχη ή ατυχία και τότε να βρίσκομαι σε καφέ ουζερί στο χωριό και ήθελα δεν ήθελα ζούσα έστω σαν θεατής μικρός, τον τότε παραλογισμό και οπαδισμό. Που μόνο στα γήπεδα τη βλέπαμε, έναν σχεδόν χουλιγκανισμό κομμτόσκυλων. Στο δημοτικό ακόμα μα εγώ έλεγα μέσα μου.- Οι μεγάλοι δεν πάνε καλά , αδερφός τσακώνετε με αδερφό για Πασόκ και Ν. Δημοκρατία. Μόνο όταν βλέπανε κουμουνιστές τα βρίσκανε. Εγώ απλά έλεγα δεν θέλω να γίνω σαν αυτούς.
Έγραψα μία έκθεση στο σχολείο που μου απέφερε μερικές βιτσιές από το δάσκαλο.
Η έκθεση ήταν τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω. Απλό θέμα , άλλος γιατρός άλλος δάσκαλος άλλος οικοδόμος άλλος μηχανικός , μια κοπέλα χημικός κλπ.
Εγώ ποδόσφαιρα ήθελα να παίζω και να διαβάζω τα βιβλία ενός μαθητευόμενου μοματζή. Που ήταν, Λουντέμης, Καβάφης Καζαντζάκης κλπ, τον ριζοσπάστη από τον κυρ Γιώργο και τα Νέα από τον κυρ Λάσκαρη. Οπότε κι εγώ αφού δεν ήθελα κάτι από όλα και δεν μπορούσα να πω ποδοσφαιριστής, έγραψα τι θα ήθελα να μου προσφέρει η δουλειά. Έγραψα απλά ΄΄άνθρωπος΄΄ που να βοηθάω να μην τσακώνονται για χαζά ο κόσμος σε μια δουλειά όποια κι αν είναι. Από τις επιρροές που είχα όμως το ξύλο έπεσε σύννεφο, όπως και το σκίσιμο της έκθεσης, μα την θυμάμαι ακόμα.
Ο δάσκαλος άφρισε, με κράτησε μόνο μου με πολλά ζευγάρια ξυλιές, τράβηγμα τα αφτιά και βρισίδια, μα το χειρότερο πως πρέπει να με κάνουν σαπούνι γιατι είμαι παλαιοκομματικός. Τώρα τι να ξέρω εγώ παιδάκι τι έλεγε; Κάποιο απόσπασμα από άρθρο του ριζοσπάστη είχα σχεδόν αντιγράψει χωρίς να ξέρω. Μα μου άρεσε ο τρόπος που τα έλεγε για την ισότητα των ανθρώπων και την ελευθερία.
Σχεδόν 40 χρόνια μετά από τότε βλέπω ένα παραλήρημα μίσους έχθρας και υποτίμησης όσων δεν επιθυμούν να βάλουν το μπόλι. Φυσικά οι άνθρωποι που δεν θέλουν ως επί το πλείστον δεν είναι ούτε αμόρφωτοι ούτε αούγκανοι.. Σκέπτονται και δεν κατηγορούν αυτούς που το κάνουν και ούτε κάνουν διαχωρισμό, απλά ζητούν το δικαίωμα να έχουν επιλογή για την ζωή τους και όχι επιβολή. Όμως εδώ δεν έχουν να κάνουν με την κυβέρνηση, μα με τον διπλανό, που τους χαρακτηρίζει ως εγκληματίες. Όπα κύριοι, αράξτε ανόητοι μοιραίοι και δειλά ανθρωπάκια. Κράτα την επιλογή σου κι άσε τον δίπλα σου να κάνει την δική του. Έλεος που ότι σας πει το χαζοκούτι εσείς το ευαγγελίζεστε. Μην σκορπάτε μίσος ανάλογο εμφύλιας κατάστασης, επειδή ζητάει κάποιος το δικαίωμα να ζήσει όπως θέλει την στιγμή που δεν σε ενοχλεί. Φυσικά τάσσομαι ΥΠΕΡ του μη υποχρεωτικού εμβολιασμού, αν σε ενοχλώ άντε στα τσακίδια και μάθε το ΄΄πίστευε και μη, ερεύνα΄΄ ανόητε.
Μην ξεχνάς εσύ που καταριέσαι όσων ζητούν ελευθερία δεν διαφέρεις σε τίποτα με τους ήσυχους και νομοταγείς πολίτες της κατοχής των ΝΑΖΙ.
Έφτασες στο σημείο του ρατσιστή κύριε ήσυχε και υπάκουε πολίτη. Να συμπεριφέρεσαι προς αυτούς ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΈΛΟΥΝ ΤΟ ΕΜΒΌΛΙΟ, να τους κάνεις ότι έκανες στους γκέι , ότι στους μετανάστες , παράνομους η νόμιμους, στις γυναίκες με την επιλογή για το σώμα τους, στα ανάπηρα παιδιά, ακόμα και σε κείνον που ζεις μαζί του και ξαφνικά του φέρεσαι σαν λεπρό και τέρας γιατί δεν συμφωνεί μαζί σου. Δεν διαφέρεις σε τίποτα από φασιστικά πολιτικά περιττώματα που σου κλέβουν τη ζωή με πρόσχημα την ασθένεια. Πράγμα που μόνο σε απολυταρχικά καθεστώτα έχουμε δει και δεν ξέρω αν έφτασαν ποτέ σε τούτο το σημείο. Αυτά περί γνώσης του τι μέλει γενέσθαι αύριο η χθές.