Κάποιοι τρελοί θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο και τρώνε το περιθώριο ως επιδόρπιο. Άλλοι πτοούνται, άλλοι όχι, άλλοι γίνονται παράνομοι και με την βούλα, άλλοι φρικάρουν σε κάποια κλινική ή φυλακή.
Κάποιοι στρέφουν το βλέμμα στο θεό, ίσως να είναι και οι πιο ενάρετοι. Άλλοι συνεχίζουνε ακόμα σαν έφηβοι να ζητάνε από την τραβεστί αστική δημοκρατία του καπιταληστρικού συστήματος να μείνουν άνθρωποι και να δουν δικαιοσύνη. Δεν κάνω λάθος ληστρικού συστήματος με μανδύα καπιταλισμού που ονειρεύονται οι κυρ Παντελήδες του Τζαβέλα.
Αχ βρε Πάνο να ήξερες πόσο πολύ φορέθηκε ο κυρ Παντελής σου.
Στην εποχή της αποξένωσης όμως είναι πολύ δύσκολο για να ακούσεις έναν που πιστεύει ακόμα πως βλέπει ανθρώπους. Πως μέσα από την ηλεκτρονική φυλακή που γράφω κι εγώ[F1] ???δεν ήθελα να γράφω ηλεκτρονικά παρά σε μια φυλλάδα που έχει ζωή αλλά ας μην το παραψάξουμε.
Το σοβαρό που θα ήθελα, όσοι χαραμίσουν λίγο χρόνο, να θυμηθούν να ανάψουν τον άνθρωπο μέσα τους αυτές τις μέρες όπως ανάβουν τα λαμπιόνια στα σπίτια και τις πλατείες.
Πολύ ταπεινά ζητάω να θυμηθείτε πως θεός είναι το κάθε παιδί που μόλις γεννιέται, αυτό είναι και ουσία των εορτών και της γεννήσεως του Χριστού,
Η αγνότητα και η αθωότητα , ας προσπαθήσουμε να ακούσουμε τους απροσάρμοστους εραστές της δικαιοσύνης. Αυτοί έχουν ΄΄Ανάψει’’ τον άνθρωπο μέσα τους. Αυτοί οι καταραμένοι απροσάρμοστοι άκουσαν τα λόγια του Μπουκόφσκι που ευχόταν αντί φωτών να δει ανθρώπους να ΄΄ανάβουν ΄΄.
Να μη θεωρήσουν τρελό το Διογένη που έψαχνε ανθρώπους την μέρα με φανάρι. Αλλά να ψάξουν μαζί του κι ας θεωρηθούν τρελοί. Ναι η αγνότητα και η δικαιοσύνη είναι τρέλα, γιαυτό θα λατρεύω τους απροσάρμοστους ετούτους.