Καλώς η κακώς δεν τα έλεγα μόνο τα έκανα και αφίσες χρόνια πριν, οπότε ένα αντιποίημα από μένα ακόμα, με rock n roll και ένα τραγουδάκι απο τον θείο LEMMY.
Σκληρό rock n roll μωρό μου στα ηχεία,
σε άδειους δρόμους σε άδεια πολιτεία.
Καρφωμένο το πόδι στο γκάζι
τα μάτια τσίτα ,δεν με νοιάζει.
Rock n roll και βουτάω στην στροφή,
ο δρόμος έχει πάρει άγρια μορφή,
μοιάζει γυναίκας φιδίσιο κορμί.
Μπαίνεις στα φρένα, αλλάζεις γραμμή.
Χουντοπανικοβληματίωση ωμή,
του θανάτου στον αέρα η οσμή.
Λίγα κόρντα ξερά ,λόγια κοφτερά
για τον άνθρωπο τα τέρατα μιλιά
Rock n roll και μπροστά θηλιά
Σάπια αισθήματα ,ακριβά κοσμήματα
Το δάχτυλο κουνάνε στο λαό
Και λεν πως είναι για καλό.
Χουντοπανικοβληματίαση ωμή
Του θανάτου στον αέρα η οσμή.
Απάντηση στο δρόμο του rock n roll
Και το γκάζι στη κιθάρα από σολ
Άκου σαν λάστιχα ουρλιάζουν σαν ψυχές.
Νιώθουν μόνες ,ξένες, ορφανές ,κενές
Τα σόλα λένε ξύπνα ρε μαλάκα,
Η ζωή αξίζει δεν είναι πλάκα
Φώναξε αρνήσου, ερεύνα ,και αι γαμήσου,
Κουστούμι αδειανό βρωμάει,, η ψυχή σου,
o θάνατος μας η ζωή σου… Θοδωρής φλου