Αποφάσισα να πω τα πράγματα, όχι με την πένα μου, καθώς ακόμα γράφω με στιλό, μα με ένα βιντεάκι. Μιλάω σαν ατομικότητα και από την θέση της εργασίας που την κάνω επειδή μου αρέσει. Δεν είναι μανιφέστο μα ούτε και διχαστικό. Η δική μου οπτική όπως πιστεύω και πολλών, ως μαγαζί που ασχλείτε με την μουσική και ώς πελάτης ταυτόχρονα.. Αν αφιερώσετε λίγα λεπτά ίσως και να βρούμε τρόπο όλοι μαζί να αντισταθούμε στην τρομοκρατία και τον ρατσισμό. θα χαρώ να με κρίνετε, αν και δεν το έχω το κόλπο στον προφορικό λόγο.