Κοίτα, άκου, οσφρήσου, νιώσε….
Έρχονται στιγμές, που το κεφάλι δεν αντέχει να χωρέσει την απόγνωση , την πίκρα, και τα χαμένα θέλω, εκείνα όμως πέταξαν ,τα δεδομένα άλλα πλέον μα δεν το βλέπεις…
Έρχονται στιγμές, που το κεφάλι δεν αντέχει να χωρέσει την απόγνωση , την πίκρα, και τα χαμένα θέλω, εκείνα όμως πέταξαν ,τα δεδομένα άλλα πλέον μα δεν το βλέπεις…
Μανιασμένα τα κύματα, που κυκλώνουν το βράχο που γίνετε η σωτηρία σου,όμως μην φοβάσαι , δεν σε παίρνει μαζί η καταπιώνα αγριεμένη θάλασσα , όπως δεν πήρε το βράχο που…
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι το αποδέχεστε αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε εάν το επιθυμείτε. Διαβάστε περισσότερα