Το όνομα Κορκονέας δίπλα στο όνομα Μελίστας .
Μόνο που εκείνο το βράδυ γιόρταζε ο Νίκος Ρωμανός, ο δεύτερος που σκότωσες.
Δεν μπορώ να βρω βρισιά που να σε χαρακτηρίζει, όλες είναι φιλοφρόνηση, δεν βρίσκω μα καμία να σου κάνει, όπως τον προϊστάμενο σου που δεν σε είχε στείλει σπίτι σου, κ όλη τη μπίχλα εκεί, νούμερο σε έβριζαν και οι δικοί σου μα το κακό το έκανες. Ο Νίκος γιόρταζε και του έκανες ένα αξέχαστο δώρο, ο Αλέξης 15 ετών ρε, σαν τον Μιχάλη το 1985, μόνο που εσύ σήκωσες σημάδεψες σε ποιον; Και μάλιστα καουμπόι πήγες και με τα πόδια, ρε ότι και να πεις κι εσύ κι όλοι όσοι έχουν τα μυαλά σου, κάθε μέρα εκεί ήμουν δίπλα στο STAND και εκείνη τη μέρα γιόρταζε ο δικός μου ο φίλος και ήταν και η μέρα του Παύλου .
Ήμουν εκεί με καθυστέρηση, δεν θα γλύτωνες ρε, δεν είμαι υπέρ της βίας αλλά θα σε βασάνιζα, άργησα μια ώρα εκτελεστή του ψευτομισθουλάκου σου του κράτους και του κάθε ψυχάκια που νομίζει ότι έχει δικαίωμα να εκτελεί 15 χρονα.
ΗΜΕΡΑ ΑΛΕΞΗ ΦΟΝΙΑ. Ημέρα απέχθειας για ότι αντιπροσωπεύεις , ημέρα που σκότωσες με σφαίρα τον Αλέξη και με την πράξη τον Νίκο.
Ζήτησες στον τάφο του μια έστω τυπική συγνώμη; Ζήτησες ποτέ, όχι μόνο στο Γρηγορόπουλο αλλά και στο Ρωμανό; Μετά γιατί να μην λένε όλοι μπάτσοι φονιάδες; Γιατί ρε; Το αίμα το είδες; Βρες ένα καλό λόγο γιατί η μόνη άξια τιμωρί σου είναι σε ένα κελί με φωτογραφίες του Αλέξη να γελάει, α και του Νίκου.
Ε ψιτ δεν σου αξίζει ο θάνατος μπάτσε, μόνο να βλέπεις κάθε μέρα τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο ετών 15. Και το κακό είναι ότι είναι πολλοί σαν εσένα.
Δεν ήταν μια δολοφονία απλή, ήταν σύγκρουση δύο κόσμων. Εξουσία και λαός.
Και κλείνω με τον Παύλο, γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα.