Άρνηση για εγκατάλειψη..Τζανκ και Λιού
Σαν χαζός κοίταξα πολύ ώρα τούτη την ελαιογραφία ,πριν διαβάσω την ιστορία του πίνακα, από την ζωγράφο ΛΙΟΥ και την ιστορία της ΤΖΑΝΓΚ . Αφού διάβασα προσεχτικά σαν να ήθελα να μπώ μέσα στον πίνακα και να φωνασκίσω δυνατά πως καμία ΒΙΑ ΔΕΝ ΝΙΚΑΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, να νιώσω δέος με την δύναμη της ΤΖΑΝΚ και φυσικά απεριόριστο σεβασμό, για το μεγαλείο της ψυχής της, και να μπω μέσα στον πίνακα και να υποκληθώ και στην ΛΙΟΥ για την καταθέση μέσα από την τέχνη της πραγματικής βίας,σε ολο της τα φάσμα. Θέλησα λίγο να νιώσω και τις δυο αυτές γυναίκες και ζήλεψα ταυτόχρονα, μα και να ρωτήσω ο αδείς και μικρός, Υπάρχει τόση δύναμη???
Ναι υπάρχει κι όταν ξαναμιλήσω για βία θα χω χαραγμένο στο κεφάλι από δηθενομαλακισμένες βίαιες καταστάσεις, ετούτο τον πίνακα και την ηρωίδα ΤΖΑΝΚ με την αποτύπωση της ΛΙΟΥ, θα θυμάμαι πως αυτή η βία ΝΙΚΗΘΗΚΕ, θα θυμάμαι πως βία δεν είναι μόνο όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας κι εμείς αραχτοί στον καναπέ κάνουμε λόγο για μια σπασμένη τζαμαρία για ένα ποτήρι νερού η καφέ στα μούτρα του πολιτικάντη, στον τύπο που έσπασε ότι βρήκε μπροστά του,σ αυτόν που δεν υπάκουσε τον νόμο, το νομο? χα χα χα χα ποιον νόμο? Αυτόν που βιώνουνε πολλές Τζανκ? Αυτόν τον νόμο που με την βία φέρνει βία? Τον νόμο του χρήματος, της καταπάτησης κάθε ανθρώπινης ελευθερίας? Ποιον νόμο μη χέσω? Κάθε φορά στο άκουσμα βίας θα βλέπω και την δύναμη της πίστης ,της δύναμης του, δεν εγκαταλείπω. Θα ζητήσω εγώ ο άχρηστος με προσευχή να γίνουμε ολοι ΤΖΑΝΚ και να αντιδράσουμε στην βία μιας χούφτας υπανθρώπων, με εκατομμύρια πιονάκια, να βρούμε την δύναμη να αντισταθούμε στο να πιστέψουμε ότι βία είναι μια σπασμένη τράπεζα, ένα χαστούκι στην εξουσία, ένα μπινελίκι στους δημοσιοκάφρους ,που για τον μαμωνά και γιατί άλλο δεν θέλω να πω, μας παρουσιάζουν το θέμα βίας ως ριάλιτι, να δούμε την βία μέσα μας που τα ανεχόμαστε. ΠΟΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ, σήμερα μόνο να θαυμάσω και να σεβαστώ ήθελα την δύναμη κατά της βίας ,να νιώσω λίγος στην βία της πείνας , της παύσης της ελευθερίας για ζωή να υποκληθώ στην ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ.
Τροφή για σκέψη λοιπόν για την βία που μπορεί να ασκούμε και εμείς και μια βαθιά υπόκλιση στις δυο αυτές γυναίκες, και μια αποστροφή στην σαπίλα του κοινωνικού καθωσπρεπισμού ,που μας έχει επιβάλλει το γαμοσύστημα του καπιταλισμού.
ΥΓ στην επόμενη αναφορά βίας θυμηθείτε το κορίτσι της Ναπάλμ ,το όρνιο πάνω από το ετοιμοθάνατο παιδί στην Αφρική και που κάνουμε λάθος σαν ύσηχοι πολίτες, αν και θα μπορούσα να θυμηθώ χιλιάδες φρικαλεότητες θα μείνω σε αυτήν, τα άλλα βρείτε τα εσείς οι υγιείς και καλοί άνθρωποι όταν καταριέστε μια σπασμένη τζαμαρία……
