Κανονικότητα; Μια λέξη που τριβελίζει γύρω μου από γνωστούς κι αγνώστους, το βλέπω γραμμένο παντού, το λένε οι φωστήρες κάθε μέρα. Ε λοιπόν ας σοβαρευτούνε οι απολίτιστοι πολιτικοί επιτέλους. Ας το βουλώσουνε λίγο οι βολεμένοι κι αυτοί που δεν ζουν να μην πεθάνουν. Ας σταματήσει η καραμελίτσα της κανονικότητας που ευαγγελίζονται όλοι οι συστημικοί κι όσοι δεν έχουν δει στη ζωή τους ζόρια. Πια κανονικότητα ρε ζαγάρια; Τι λέτε ρε και δεν ντρέπεστε λίγο; Τι ακούτε εσείς στην ανοιχτή γαλέρα ή την κλειστή, στην οθόνη σας μόνο αντιδράτε; Με ποιον τρόπο; Τον γηπεδικό; Να ρίξουμε δυο μπινελίκια να νιώσω λίγο επαναστάτης και μετά να στείλω μήνυμα να πάω για καφέ με την ασπίδα; Έστειλες μήνυμα να πάς να πνιγείς στην ταβέρνα με το κρασί των μοιραίων;
Ποια κανονικότητα και σε πιο μέρος; Σε κάποιο άλλο πλανήτη; Στην χώρα που ζούμε η στη γή γενικώς λίγο δύσκολα. Μιλάμε για παγκόσμια επανεκκίνηση της οικονομίας , της πολιτικής και του τρόπου έλεγχου των σκλαβωμένων μη εχόντων.
Εσύ Έλληνα που έχεις βάλει πατριδόμετρο, σου υπενθυμίζω ότι δεν είσαι απόγονος των Ελλήνων όπως τους σκέπτεσαι, βάζοντας στο στόμα σου ονόματα ηρώων. Μην τους ακουμπάς αυτούς, δεν το αξίζεις αν δεν μπείς στη διαδικασία να σκεφτείς σοβαρά το παρακάτω που θα αναφέρω. Οι ήρωες πεθαίνουν όρθιοι και μένουν ζωντανοί, οι κιοτήδες ζουν και αναπνέουν νεκροί.
Απόφαση τι θα επιλέξεις, το πατριδόμετρό σου άστο στην άκρη, μην το μπλέκεις με τη σκέψη της ανωτερότητας που δεν έχεις. Αν την έχεις απλά παλεύεις για τον διπλανό σου. Αν δεν το κάνεις τότε μην ζυγίζεις την αγάπη προς την εκάστοτε πατρίδα. Το κεφάλαιο δεν έχει, όπως και δεν έχει ο σκλάβος.
Τουλάχιστον ανόητο είναι να ακούω από τον πολίτη αυτού του τόπου, επανερχόμαστε στην κανονικότητα. Δεν υπάρχει αυτό, όλα άλλαξαν και στο χέρι του ανθρώπου είναι να φανεί άξιος απέναντι σε άνθρωπο. Δεν υπάρχει καμία κανονικότητα και καμιά πολιτική ορθότητα όταν δεν έχει πυρήνα τον άνθρωπο.
Δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω η να γελάσω με τα πολιτικά ανδρείκελα και τους υποτακτικούς. Όμως αυτό με την λέξη κανονικότητα μην το ασπάζεστε, μην το κουράσετε όπως το μένουμε σπίτι. Μην αυταπατάστε φτάνει πια να η χαζομάρα το να επανέλθουμε στην κανονικότητα. Λοιπόν θα γελάσω λίγο τους σκλάβους που απλά τους άφησαν λίγη αλυσίδα ακόμη…. Θα ακουστώ και στο βουβό μαγαζι που πίνω καφέ γιατί η μουσική και οι τέχνες απαγορεύονται στην κανονικότητά τους.
