-Ποιος φταίει; Σιδηρόπουλε Παύλε;
Εσύ απαντάς ευθέως,
-Τι να σου πω;
Τι γίνετε τώρα;
-Φλου φίλε, ζήσε φλου και ειρηνικά ,όλα φλου.
Εγώ ρωτάω, που πάμε;
– Μα είμαστε στο βιβλίο των Ηρώων του τρόμου.
Μα οι φάτσες του βιβλίου Παύλο δεν με τρομάζουν.
-Ε τότε φίλε κλείσε την πόρτα να γλυτώσει το παιδί και ο Φλου
Μα έρχονται χρόνια και μου λεν πως με αγαπούν …
-Εν κατακλείδι τότε φίλε μου είναι αργά.
Μα δεν υπάρχει κάτι, ένα όνειρο;
-Ναι εγώ είδα πως ήμουν σοφός, και η Βουλή στη δουλειά.
Μα αυτό είναι ανέκδοτο Παύλο να γελάσω;
-Και τα μπλούζ μου ανέκδοτα είναι.
Μα η ζωή μας καλεί να είμαστε κάτι άλλο από μας.
-Όποιος θέλει ας γίνει σοβαρό παιδί, μα αφεντικό…. .κι όχι Ρουμπόλας
Μα αφεντικό δεν πρέπει ούτε η σκέψη.
-Εν λευκώ νεαρέ.
Μα μας κλέβουν τη ζωή.
-Ε άντε και καλή τύχη μάγκες και με rock n roll στο κρεβάτι.
Να αγαπάς και να σε αγαπούν έτσι;
-Να με θυμάσαι νεαρέ. Παύλος για σένα, για τους αδαείς Κύριος Σιδηρόπουλος
Γεννηθείς 27 Ιουλίου 1948 και δευτερογέννηση 6 Δεκεμβρίου 1990. Ετών 72
Άντε ίσως τα ξαναπούμε, φεύγω τώρα.
Να με θυμάσαι, χρωστάς ένα μικρό γραπτό, μη τους κουράσεις. Τα λέμε είναι αργά
Το έχω το γραπτό Παύλο, άκου.
Ερχόμαστε και φεύγουμε και στο τέλος μας τι μένει;
Με τη γη δεν είμαστε δεμένοι,
Στο τέλος μόνο οι πράξεις μας μιλάνε,
Κι οι φωνές των ανθρώπων που ρωτάνε,
Άξιζε που έζησε αυτός; Ή μήπως και κακώς;
-Δεν κούρασα Παύλο έτσι; Ευχαριστώ που τα είπαμε. Θοδωρής
Για τους ασχέτους που είπαν πως ο Παύλος έγινε γνωστός την 6Η Δεκεμβρίου 1990 έχω τα κάτωθι.
Ο Φρέντυ Γερμανός, έγραφε για τον Ασυμβίβαστο στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, το 1979:
Η ώρα των εγγονών. Η εγγονή του Ernest Hemingway θριαμβεύει στον Αμερικάνικο Κινηματογράφο, στην Ελλάδα ο εγγονός του Αλέξη Ζορμπά ετοιμάζεται να κατακτήσει το δικό μας. Πρόκειται για τον Παύλο Σιδηρόπουλο, που παίζει στην ωραία ταινία του Ανδρέα Θωμόπουλου ο Ασυμβίβαστος.
Ο Σιδηρόπουλος, απευθείας απόγονος του Αλέξη Ζορμπά, ζωντανεύει ένα ξέγνοιαστο καβαλάρη της εποχής μας, που προσπαθεί να μιλήσει στο κόσμο με τη κιθάρα του, όπως ακριβώς μιλούσε στο κόσμο ο παππούς του με το σαντούρι του… Είδαμε απόψε το βράδυ την ταινία σε δοκιμαστική προβολή και χαρήκαμε για την έξοχη ποίησή της. Άραγε πως θα έβρισκε την ταινία του εγγονού του ο ήρωας του Καζαντζάκη; Θα καμάρωνε σίγουρα και ίσως (όταν άναβαν τα φώτα) να μας έλεγε τα ίδια λόγια που είχε χαράξει στη τελευταία του κάρτα από τη Γιουγκοσλαβία:
“Έύρον πράσινη πέτρα ωραιοτάτη
